chaseverslag van 10 juni 2004

Hier kunt u vragen stellen en beantwoorden over het chasen van onweer en onweerswolken, zoals supercells etc.
Plaats reactie
Gebruikersavatar
Thunderknight
Member
Member
Berichten: 14
Lid geworden op: 29 nov 2004 22:28

chaseverslag van 10 juni 2004

Bericht door Thunderknight » 05 dec 2004 17:54

Chaseverslag 10 juni CTN Helmut en Menko

De Low-CAPE chase.

Convectie: Vorming van stapelwolken
CG Wolk-aarde ontlading.
Shelfcloud zichtbaar windstotenfront aan voorzijde bui, vaak in de vorm van een afgeplatte wolkenkraag. Deze ontstaat door de optilling van vochtige warme lucht door de windstoten aan de voorzijde van de bui.
CAPE Onstabiliteits energie

Vandaag, donderdag 10 juni, werden buien geactiveerd door een front dat vanuit het westen kwam opsteken. De CAPE was jammergenoeg zeer laag. Alleen in België haalde deze een waarde rond de 2000 wat resulteerde in 2 supercellen. Maargoed daar wonen wij niet, helemaal niet zelfs want wij wonen in het noorden van Nederland. Daar hadden we met een CAPE te maken die nauwelijks boven de 250 uit kwam. Wat we wel mee hadden was een klein beetje shear, de wind die de buientoppen activeert, en natuurlijke het regenfront. Tevens was het een vrij warme, benauwde dag met waardes boven de 20 graden

Maargoed, na een hele dag de boel in de gaten te hebben gehouden, zag ik rond een uur of vijf in het noorden een regenbuitje ontstaan. Deze trok snel vanaf het lauwersmeer (waar deze ontstond) naar het oosten. Ik zag dat de neerslagintensiteit enorm toenam. Nou, toch maar ff wat bliksemdetecties checken dacht ik, maar nee hoor niets. Wel kon ik nog wachten op een refresh van blikseminslagen.com. Na een kwartier gewacht te hebben drukte ik op de heilige refresh knop en zag tot mijn grote verbazing 2 inslagen oostelijk van het lauwersmeer. Ik belde onmiddellijk Helmut op en bracht hem het verheugende nieuws. Want na een jaar geen onweer wordt het toch wel weer eens tijd voor een bui. (Alleen Helmut had in april nog een klein buitje gechased, zie verder deze site voor een filmpje hiervan)

Na een klein kwartiertje kwam Helmut mij ophalen. Ik had m’n spullen klaargelegd en moest nog ff een broodje smeren. De bestemming was nog een beetje onzeker, wel wisten we dat we snel naar het oosten moesten. Onderweg naar Groningen zagen we hier en daar al wat stapelwolken, echt heel veel convectie zat er nog niet in. Tevens was het heel erg heiig en de lucht zat vol met dikke cirrostratus. De zon was dus waterig en zoals ik al zei was het wat heiig/mistig. In de buurt van Groningen begonnen we ons te ergeren aan het verkeer. Het begon al bij het eerste kruispunt voor Groningen. Een rij auto’s en in de verte blauwe zwaailichten, dat voorspelt niet veel goeds. We begonnen ons zo langzamerhand ook te ergeren aan aso’s die massaal de vluchtstrook gebruikten wat een minuut eerder de vluchtroute was van een ambulance. Om onze frustraties kwijt te raken (nee tijdens het chasen in een file is niet leuk) belden we het COC voor info. Er bleken geen nieuwe inslagen te zijn en ons oude buitje bleek al uitdovend de waddenzee op te racen. ‘Wel springt de convectie duidelijk overal wat omhoog, ook in andere delen van Ned.’
Met weer een beetje hoop en na netjes gewacht te hebben stoven we gauw Groningen uit omdat we idd leuke convectie zagen ten zuidoosten van Groningen. De stapelwolken begonnen er nu echt leuk uit te zien en we hadden er ook al een op het oog. Nu begon de chase pas echt, we achtervolgden de stapelwolk tot we er bijna onder reden. Dit bracht ons door tal van gehuchten in de buurt van zuidoost Groningen. Op een gegeven moment haalde we de bui in, dikke zomerdruppels spatte op de vooruit en via de open ramen kwam die heerlijke zomerse regengeur opzetten. Maar dus geen onweer, daarvoor was de bui overigens ook veel te kleinschalig. Na de regenzone gepasseerd te zijn steeg er nog meer mist op (verdampt regenwater) en werd het nog heiiger dan het al was. Onderweg naar een potentiële nieuwe bui kwamen we in het zoveelste gehucht terecht. Ditmaal met een mooi uitzicht over een weiland. Opnieuw waren en weer hele mooie sterk stijgende stapelwolken te zien. Maar weer ff Michel bellen dus. ‘Blikseminlagen bij de Duitse grens was het nieuws’ Na een kort overleg dus maar richting Duitse grens. We kregen te horen dat al dit leuks zo ongeveer tussen Delfzijl en Coevorden moest liggen. Onderweg naar de grens zagen we alweer leuke buienluchten, echter nog niks speciaals. Eenmaal tussen Coevorden en Delfzijl ook niks. We besloten om nog maar even bij een knooppunt te gaan staan. We parkeerden de auto op een viaduct om zo even rond te kunnen kijken. We zagen echter weer niets bijzonders en we beluisterde de radio om te horen of het überhaupt nog wel onweerde. Al gauw hoorde we een aantal flinke krakers, dus toch onweer! Nou, opnieuw Michel maar weer bellen. ‘Rond Groningen nu een bui met onweer, trekkend noordoost’ Dat betekende dus dat we ons op het pad van de bui bevonden. We besloten om een stukje noordelijker re rijden in de buurt van Winschoten. Daar parkeerde we de auto aan de kant van de weg met aan beide kanten een mooi uitzicht. Na een aantal minuten gewacht te hebben werden de kraker steeds duidelijker. En langzamerhand doemde er een grijze lucht op richting zuidoost. Ook werd er een soort van windstotenfront zichtbaar, het ontwikkelde zich jammergenoeg niet tot een shelfcloud. Na een tijdje begon het wat te druppen. Plotseling baande een CG zich een weg naar beneden. Eindelijk! De eerste bliksem. We besloten een stukje noordelijker te rijden omdat de bui er daar leuker uit zag. En dat was ook zo, een groot groenachtig donker stuk wolkbasis schoof langzaam over ons heen. Binnenin bevonden zich turbulente bewegingen. Aan onze zuidzijde was een regenzone te zien terwijl er aan de oostzijde wat uitzakkingen te zien waren, onze hoop op een hoos werd echter niet vervuld. In de regenzone volgde nog enkele CG’s die allemaal opgevolgd werden door gerommel. Echte knallen en diepe kanonsdreunen hebben we helaas niet gehoord. Ook waren de CG’s niet spectaculair omdat de regenzone zo’n 50% van de lichtintensiteit wegnam.
Ach, maar na een jaar geen onweer is alles leuk. Na nog wat foto’s en videootjes te schieten besloten we om de bui vanaf de Dollard te zien. Dit werd echter een totale flop, niet alleen omdat de bui al lang weer weg was, en je toch niets zag door de mist (die er dus nog steeds was) maar ook omdat je door allemaal hele irritante superkleine rottige weggetjes moest rijden om bij de dijk te komen (en weer terug) Je begrijpt dat dat even een tijdje duurde.
Omdat we het gevoel hadden dat de bui boven water intensiveerde (wat ook bevestigd werd door michel) besloten we om de bui te gaan chasen in Duitsland. Dus, snel de weg op en planken. Helaas leverde dit niets op en al snel gingen we weer terug naar Nederland.
Onze stormchase zat er op. Het was nu een uur of negen en tegen de tijd dat we thuis zouden zijn was het haf elf.

Een geslaagde chase dus, die qua onweer wat tegenviel omdat dit bij een echte zomerse onweersbui niet veel voorstelt. Wel klonk het gerommel, dat ik al een jaar niet had gehoord, heerlijk in de oren….

Door: Menko van der Ley.

Route: Drachten, (voor) Groningen afslag Hoogkerk, Haren. Hoogezand, Muntendam, A7, Winschoten, Delfzijl, Nieuwolda, (op en neer Delfzijl Winschoten) Nieuweschans, (grens Duitsland), Bunde (Dtsl), Leer (Dtsl), Cloppenburg (Dtsl), vanaf hier in één keer terug naar Drachten.
Een dreigend gerommel, steeds luider, natuur wordt opeens stil.
De wind trekt aan, het word iets kil.
Het gerommel zwelt aan, het geflits neemt toe.
De smaragd groene lucht.....I'am in heaven.

Plaats reactie